Η ΖΩΝΗ ΚUIPER (ΚUIPER BELT)

ΜΕΡΟΣ 1

Η ζώνη Kuiper είναι εξωτερική περιοχή του ηλιακού συστήματος δισκοειδούς μορφής ευρισκομένη εκτός της τροχιάς του Ποσειδώνος (30 α.μ.) έχουσα πλάτος ~ 25 αστρονομικών μονάδων, παρόμοια με την ζώνη των αστεροειδών αλλά πολύ ευρύτερη (20 φορές) και 20- 200 ογκωδέστερη . Περιέχει χιλιάδες σώματα τα οποία ως επί το πλείστον συνίστανται έκ παγωμένου CH4, NH4 και ύδατος θεωρείται δε ότι είναι και η πηγή των κομητών βραχείας περιόδου Επίσης από τα εξωτερικά της όρια και έως μήκος~ 100 α.μ υφίσταται ένας δίσκος αποτελούμενος από διάσπαρτα σώματα (scattered disc).

Κατά την δεκαετία του 80 η ζώνη Kuiper ήταν άγνωστος. Το ηλιακό σύστημα ουσιαστικά επερατούτο στον Πλούτωνα (<39 α.μ.) με τελικό σύνορο το σφαιρικό νέφος Oort, δηλ την πηγή κομητών μακράς περιόδου σε απόσταση > 50.000 α.μ Ο Gerard Kuiper, εξέχων Αμερικανός αστρονόμος -προς τιμήν του οποίου ονομάσθη η ζώνη, προείπε περί της ύπάρξεώς της κατά το έτος 1951. Οπότε και εννόησε ότι η υποθετική αυτή περιοχή υπήρχε ενωρίς στην ιστορία του ηλιακού συστήματος, και ότι ο Ποσειδών με την βαρύτητά του την είχε διασκορπίσει προς τα έξω. Θα ήταν δυνατόν επίσης να είχε ονομασθεί ζώνη του Edgeworth (Ιρλανδός αστρονόμος ο οποίος υπέθεσε αόριστα την παρουσία ενός σχετικώς επιπέδου ψυχρού δίσκου το έτος 1943 ). Οι υποψίες ότι κάτι συναρπαστικό υπάρχει πέραν του Πλούτωνος είναι :

Α) Αντιθέτως με τους τέσσερις βραχώδεις εσωτερικούς πλανήτες και τους τέσσερις εξωτερικούς γίγαντες αερίου, ο ένατος κατά σειράν Πλούτων έχει μικρές διαστάσεις, κατά το ήμισυ είναιπάγος, ενώ η τροχιά του είναι παραδόξως έντονα ελλειπτική, και έχουσα κλίση 17° ως προς το επίπεδο της εκλειπτικής του ηλιακού συστήματος. Οι ανωτέρω παράμετροι όμως δεν συνάδουν με τα επίπεδα περιφοράς των άλλων μεγάλων πλανητών.

Β) Ο μεγαλύτερος δορυφόρος του Ποσειδώνος, Τρίτων εκτός του ότι περιστρέφεται αναδρόμως, παρουσιάζει μεγάλη κλίση (23 μοιρών) ως προς το επίπεδο περιφοράς του γύρω από τον πλανήτη και ως έκ τούτου συμπεραίνεται ότι προήλθε εκτός Ποσειδώνος και έν συνεχεία συνελήφθη από το βαρυτικό πεδίο του πλανήτη. Είναι ένα ψυχρό σώμα προερχόμενο έξωθεν (διαμ 2700 χλμ.), μεγαλύτερος και από τον Πλούτωνα (διαμ. 2300 χλμ.) και το μοναδικό αντικείμενο εκ της ζώνης Kuiper το οποίο προσέγγισε το Voyager 2. (Αύγουστος 1989). Η φασματοσκοπική ανάλυσις τόσον του Τρίτωνος όσον και του Πλούτωνος έδειξε ότι οι δύο κόσμοι συνίστανται από παρόμοια υλικά (ως επί το πλείστον παγωμένο CH4-CO).

Γ) Μια τρίτη ένδειξις αποτελεί ο αστεροειδής Χείρων (2060) διάμ 132-152 χλμ. Περιφέρεται γύρω από τον ήλιο (e τροχιάς =0382) μεταξύ Διός και Ουρανού. Όμως η τροχιά του είναι ασταθής, γεγονός όπερ σημαίνει ότι εις τα επόμενα εκατομμύρια χρόνια, πιθανώς θα ταλαντευθεί πολύ κοντά στον Κρόνο και είτε θα εξοστρακισθεί από το ηλιακό σύστημα ή θα έλθει εγγύτερα στον ήλιο. Επίσης σημαίνει ότι ο Χείρων εισήλθε εις την τωρινή τροχιά του προσφάτως προερχόμενος από εξωτερικές περιοχές του ηλιακού συστήματος. Προς το παρόν έχουν ανακαλυφθεί δεκάδες παρόμοια αντικείμενα περιφερόμενα κυρίως μεταξύ Διός και Ποσειδώνος (ενδεικτικώς 60558 Έχεχλος (διαμ 70 χλμ.), 10199 Χάριχλος-ο μεγαλύτερος με διαμ 259 χλμ., 8405 Άσβολος (διαμ 72 χλμ.), 7066 Νέσσος , 2060 Χείρων με τον 5145 Φόλο). Η ανακάλυψις του Χείρωνος έγινε από τον Ch. Kowal τοΝοέμβριο του 1977 ενώ η του Φόλου την 9/1/1992 υπό D.Rabinowitz. Επίσης η Φοίβη (διαμ 220 χλμ.), ο απώτερος δορυφόρος του Κρόνου (απόστασις 12.952.000 χλμ.) κατά πάσα πιθανότητα ανήκει εις αυτή την κατηγορία. Συνελήφθη από το βαρυτικό πεδίο του Κρόνου κατά το παρελθόν και έχει φωτογραφηθεί από το Cassini (Ιούνιος 2004). Η Διεθνής Αστρονομική Ένωσις (IAU) τους ονόμασε Κενταύρους. Είναι μια κατηγορία σκοτεινών αστεροειδών (albedo ~5%) οι οποίοι όμως εκλύουν ένα ενεργό κομητικό υλικό , έχουν δηλ. Φυσική σύσταση μεταξύ αστεροειδούς και κομήτου- εξ’ ου και η ονομασία των (1). (Οι Κένταυροι κατά την μυθολογία ήσαν κατά το ένα ήμισυ άνθρωποι και κατά το έτερον ίπποι. Ο Χείρων ήταν διδάσκαλος του Αχιλλέως, ενώ ο Φόλος εφονεύθη κατά λάθος από τον Ηρακλή).

Δ) Άλλη ένδειξη αποτελούν οι κομήτες βραχείας περιόδου. Οι μακροπερίοδοι κομήτες επισκέπτονται το εσωτερικό ηλιακό σύστημα μια φορά σε χιλιάδες ή εκατομμύρια χρόνια, ή απλώς μόνον άπαξ. Όμως κομήτες, π.χ ο κομήτης Halley είναι κομήτες βραχείας περιόδου (76-200 έτη). Κατ’αρχάς επεκράτει η άποψις ότι οι εν λόγω κομήτες βραχείας περιόδου ήσαν αρχικά μακράς περιόδου και έν συνεχεία εξετράπησαν λόγω πλανητικών παρέλξεων. Οι προσομοιώσεις σε υπολογιστές από 3 καναδούς αστροφυσικούς M. Duncan, T. Quinn και S. Tremaine κατέδειξαν ότι οι τροχιές των κομητών μακράς περιόδου δεν συνέπιπταν με αυτές των παρατηρηθέντων κομητών βραχείας και ότι η πιθανώτερη προέλευσίς των ειναι ένας δακτύλιος παγωμένων θραυσμάτων ο οποίος κείται πέραν της τροχιάς του Ποσειδώνος.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΩΝ

Ο Δρ. Jewitt ενθαρρυνόμενος από την σπουδάστρια του J. Luu άρχισε έρευνες το έτος 1987 χρησιμοποιώντας τα τηλεσκόπια Kitt Peak National Observatory – Αριζόνα και του Cerro Tololo Inter-American Observatory - Άνδεις. Όπως και με την μέθοδο ανακαλύψεως του Πλούτωνος (1930) προκειμένου να εντοπισθούν αμυδροί κινούμενοι αστέρες, απαιτούνται επαναλαμβανόμενες φωτογραφήσεις μιας συγκεκριμένης ουρανίου περιοχής. Η τόσον επίπονος αναζήτησις καταντούσε «σκέτο μαρτύριο». Με την εφαρμογή της ηλεκτρονικής ψηφιακής κάμερας CCD οι αναζητήσεις έγιναν κατά πολύ ταχύτερες (2) Την 30/8/1992, και με ένα τηλεσκόπιο του αστεροσκοπείου Mauna Kea ανοίγματος 2,24 μ. (Χαβάη) .ανεκαλύφθη το μικρό σώμα 1992 QB1, (3), πέραν του Πλούτωνος ενώ 6 μήνες αργότερα σειρά είχε ο 1993 FW (4). Οι κατοπινές ανακαλύψεις παρομοίων αντικειμένων δεν δημιουργούσαν πλέον ουδεμίαν αμφιβολίαν ότι ο Πλούτων δέν είναι ο μοναδικός μικρός πλανήτης εις την γνωστή άκρη του ηλιακού συστήματος. αλλά αντιθέτως ο προάγγελος φερ’ειπείν της υπάρξεως πολλών χιλιάδων παγωμένων αντικειμένων διαφόρων κατηγοριών, τα οποία καλούνται Υπερποσειδώνεια αντικείμενα (TNO=Trans Neptunian Objects). Ίσως ακούγεται λίγο σκληρό για την παλαιά γενεά, αλλά οριστικά ο Πλούτων έχει « εξορισθεί» από το κλασσικό «τίμ» των 9 μεγάλων πλανητών. Το ηλιακό μας σύστημα όντως εσωκλείει στην ιστορία του μια πολύ ενδιαφέρουσα δυναμική. Κατ’ αυτήν ,ένας παγωμένος δακτύλιος εκ πρωταρχικών υλικών του γενεσιουργού νέφους είχε σχηματισθεί σε απόσταση 20-30 α.μ.

TheTransneptunians Size

Επίσης οι 4 μεγάλοι αεριώδεις πλανήτες –ή και περισσότεροι ακόμη- θα έπρεπε να περιεστρέφοντο εσωτερικώτερα (ο Ποσειδών ~ 15 α.μ.). Εν συνεχεία δε, απεμακρύνθησαν από τον ήλιο ή ακόμη και διέφυγαν εκτός ορίων της ζώνης. Τα ίχνη των μεταναστεύσεων αυτών είναι αποτυπωμένα εις την ζώνη Kuiper . Τελικώς ο Ποσειδών απεμάκρυνε και διεσκόρπισε με τις βαρυτικές επιρροές του δίκην εκχιονιστήρος τά δισεκατομμύρια παγωμένα αντικείμενα, τα περισσότερα σε μεγάλες αποστάσεις >50.000 α.μ (νέφος Oort), ενώ άλλα (ζώνη Kuiper) έχουν τεθεί εις συντονισμένες τροχιες, π.χ. κλάσματα των 3/2, 2/1 κλπ.

Τα πρώτα αντικείμενα της ζώνης Kuiper με reasonant τροχιές ανεκαλύφθησαν το 1993, ενώ άνω των 1.100 ενετοπίσθησαν έως σήμερον ,εις χρονικό διάστημα 18 ετών. Υπολογίζεται ο αριθμός ~500.000 σωμάτων εκ διαμέτρου > των 35 χλμ. Η φυσική σύστασίς των ως ελέχθη είναι βραχώδης με επιστρώσεις πάγων, ή αποτελώνται αποκλειστικώς και μόνον εκ πάγων δίκην κομητικών πυρήνων ενώ έτερα είναι ολιγώτερον πυκνά, γεγονός το οποίο δηλώνει ότι έχουν κενά στο εσωτερικό των. Αξιοσημείωτο γεγονός είναι ότι ένας μεγάλος αριθμός έχει σελήνες-συνοδούς (διπλά-τριπλά συστήματα). Πολλές φορές οι τροχιές των διαταράσσονται από τις αλληλεπιδράσεις των γιγαντιαίων πλανητών εις τρόπον ώστε να διασταυρώνονται εκ τών έσω με την τροχιά του Ποσειδώνος (5).

Η ζώνη Kuiper θεωρείται και ως μια δευτερεύουσα δεξαμενή κομητών μετά από το Νέφος Oort. Όμως ο αριθμός των αντικειμένων της ζώνης Kuiper είναι κατά πολύ ολιγώτερος αυτών του Νέφους του Oort.

ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΖΩΝΗΣ, ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΩΝ.

Η ζώνη Kuiper εκτείνεται μεταξύ αποστάσεων 30-55 α.μ. Τα εσωτερικά όρια (προς τον Ποσειδώνα) καθορίζονται από τις τροχιές σωμάτων παρομοίων με αυτήν του Πλούτωνος . Tα έν λόγω αντικείμενα αποκαλώνται «πλουτίνοι-ploutinos-ή μικροί Πλούτωνες», μερικοί δε εξ’αυτών (90482 Orcus 28978 Ixion, μετά του Πλούτωνος) έχουν τροχιές διασταυρούμενες με τον Ποσειδώνα, οι δε μεγάλες των εκκεντρότητες υποδηλώνουν ότι συνελήφθησαν από το βαρυτικό του πεδίο. Αντιπροσωπευτικοί πλουτίνοι περιγράφονται στον πίνακα 1.

ΠΙΝΑΚΑΣ 1 ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΑ PLUTINOS (3:2)

ΟΝΟΜΑ	90482 Orcus(1)	38628 Huya(2)	28978 Ixion(3)	38083 Ραδάμανθυς(4)
Ημερ.ανακαλ.	17/2/04	10/3/00	22/5/01	17/4/1999
αφήλιον	48.31 AU	50.986 AU	49.269	45.105
περιήλιον	30.53	28.538	30.091	33.205
Μέγας ημιάξων	39.419	39.762	39.680	39.155
εκκεντρότης	0.22552	0.282	0.242	0.152
Περίοδος περιφ.	247.492 έτη	250.73	249.95	245.01
Μέση τροχ.ταχύτ.	4.68 km/s	4.63 km/s	4.66 km/s	4.73 km/s
Μέση ανωμαλ.	79.561°	348.506°	268.546°	84.451°
Κλίσις	20.55233°	15.463°	19.584°	12.731°
Αναβ.σύνδεσμος	268.586°	169.296°	71.028°	10.001°
argument	73.8325°	67.637°	298.779°	81.785°
Αριθ.δορυφόρων	1 (92-432 km)
διάμετρος	946.3^+74.1 -	480±50 km	<822 km	87-276 km
μάζα	~7.5×10^20	8.3–16×10^19	<5.8×10^20	0.69-22×10^18
Μέση πυκνότης	~1.5 g/cm³	2.0? g/cm³	2.0? g/cm³	2.0? g/cm³
Περίοδος περιστ.	?
άλβεδον	19.75^+3.40 -2.76 %	0.11±0.02	0.15-0.37	0.10?
Φαιν. μέγεθος	19.11	19.3	19.6

• (1) 90482 Orcus

Η ονομασία προέρχεται από το Ελληνικό «Ἁρκάς», αλλά προς τιμήν των Λατινικών λέγεται Orcus (Ρωμαίος θεός). Ανεκαλύφθη υπό Michael Brown     ( Caltech), Chad Trujillo (Gemini Observatory),  David Rabinowitz (Yale University). Ημερ. ανακαλύψεως  17/2/2004

Η επιφάνειά του καλύπτεται από μίγμα υδρογονανθράκων και πάγου παρομοία με τον Τρίτωνα. Έχει 1 δορυφόρο , τον IAUC 8812  διαμέτρου ~220 χλμ.

• (2) 38628 Huya

Η ονομασία προέρχεται από τον μυθολογικό θεό της βροχής της Βενεζουέλα. Ανεκαλύφθη υπό Ignacio Ferrin την 10/3/2000 .   Η επιφάνειά του καλύπτεται κυρίως από θολίνες.

• (3) 28978 Ixion

Η ονομασία προέρχεται από το Ελληνικό Ιξίων, ο βασιλεύς των μυθολογικών Λαπιθών υιός του Πελία. Ανεκαλύφθη την 22/5/2001 υπό Deep Ecliptic Survey.  Η επιφάνειά του καλύπτεται  από μίγμα άνθρακος και ετεροπολυμερισμένων ενώσεων (θολίνες) οι οποίες σχηματίζονται κάτω από συνθήκες υπεριώδους ακτινοβολίας με απλά οργανικά μίγματα (μεθάνιο, αιθάνιο).

• (4) Ραδάμανθυς

Η ονομασία προέρχεται από τον μυθικό βασιλέα της Κρήτης (πρίν από τον Μίνωα), υιό του Διός και της Ευρώπης. Ανεκαλύφθη την 17/4/1999 υπό Deep Ecliptic Survey.

Η ζώνη των ploutinos έχει μικρό πλάτος. Εν τούτοις η ραχοκκοκαλιά της (κύρια ζώνη) παρουσιάζει μήκος από 39,5-48 α.μ. , τα δε σώματα τα οποία «κυκλοφορούν» εκεί ονομάζονται cubewanos (=προήλθε από την συντομογραφία “Q-B- 1-os”, δηλ το όνομα του πρώτου ανακαλυφθέντος πλανητοειδούς1992(QB1). Με μέση κλίση 1,86° ως προς την εκλειπτική, η ζώνη είναι αρκούντως ευτραφής (μέσο πλάτος 10°). Η βαρυτική παρουσία του Ποσειδώνος είναι η αιτία των τροχιακών συντονισμών, όπως μάλλον και της παρουσίας χασμάτων ( κυρίου χάσματος μεταξύ 40-42 α.μ. ) παρομοίων με τα κενά Kirkwood της ζώνης των αστεροειδών ή από την ύπαρξη ενός αθεάτου σώματος πέραν των 50 α.μ. μεγέθους της γής ή του Άρεως. Oσον αφορά δε τις διαγραφόμενες τροχιές των cubewanos , διαχωρίζονται εις 2 βασικές μορφές.

α) Σχεδόν κυκλικές τροχιές, άλλως ψυχρά αντικείμενα. Εδώ ο όρος «ψυχρά» δεν υποδηλεί επιφανειακή θερμοκρασία, αλλά την σταθερότητα άνευ διαταράξεων–παρέλξεων των τροχιών των σωμάτων, απαντώνται δε αυτά μεταξύ αποστάσεων 42-48 α.μ. (πάχος 7 α.μ, e <0,1, i >10o ως προς το επίπεδο του ηλιακού συστήματος). Είναι μικρότερα εις διαστάσεις και σκοτεινώτερα από τα άλλα αντικείμενα της ζώνης, ως έκ τούτου δε συνάγεται ότι έχουν διαφορετική φύση. Είναι φασματοσκοπικώς κοκκινωπά, γεγονός το οποίο υποδηλεί ότι εσχηματίσθησαν σε διαφορετικές -εντός της κυρίας- ζώνης τοπογραφικά περιοχές.

β) Έκκεντρες τροχιές. Ή θερμά αντικείμενα. Έχουν τροχιές μεγάλων κλίσεων i> 30°, πιστεύεται ότι εσχηματίσθησαν κοντά εις την τροχιά του Διός, έν συνεχεία δε εξετινάχθησαν βαρυτικώς εις μεγάλες
αποστάσεις. Αντιπροσωπευτικά cubewanos περιγράφονται εις τον πίνακα 2.

Ομάδες έκ συγκρούσεων (Collisional families). Παρομοίως  με τους αστεροειδείς, εις τα μέλη της κυρίας ζώνης ΚΒΟ έχουν δημιουργηθεί εκ συγκρούσεων ενός μεγαλυτέρου σώματος (το οποίο ονομάζεται προγεννήτωρ), καταστροφικές ομάδες μικροτέρων αντικειμένων οι οποίες έχουν τις αυτές τροχιακές παραμέτρους και κοινά φυσικά χαρακτηριστικά.  Οι ελάχιστες τιμές των διαστάσεων των προγεννητόρων ετοίμων προς συγκρούσεις πρέπει να είναι διάμετρος >1660 χλμ. και πυκνότητα ~2.0 g/cm³.  Το μεγαλύτερο γνωστό cubewano (ιδιαζούσης μορφής) είναι το 136108 2003 ΕL61 με τις 2 σελήνες-συνοδούς (περιγράφεται εις τον πίνακα 2).   Αντιπροσωπευτικά δε μέλη της  πρώτης αναγνωρισθείσης Collisional family περιγράφονται   εις τον πίνακα 4.  Υπολογίζεται    ότι   κατά   την σύγκρουση  ο    ΕL61   απώλεσε το 20% της μάζας του, περισσότερο πάγο και κατέστη πυκνώτερος.

ΠΙΝΑΚΑΣ 2  ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΑ CUBEWANOS

ΟΝΟΜΑ	(15760) 1992QB1	(136472)2005FY9	2003EL61	20000 Varuna
Ημερ.ανακαλ	30/8/1992	31/3/2005	28/12/04	28/11/200
αφήλιον	46.5925 AU	53.0736	51.526	45.335 AU
περιήλιον	40.8754 AU	38.508 AU	35.164	40.915 AU
Μέγας ημιάξων	43.7339 AU	45.791	43.335	43.129 AU
εκκεντρότης	0.0654	0.159	0.18874	0.051
Περίοδος περιφ.	289.225	309.868	285.4	283.20
Μέση τροχ.ταχύτ.	4.4990 km/s	4.419 km/s	4.484 km/s	4.53 km/s
Μέση ανωμαλ.	14.5829°	85.14653°	198.07°	89.673°
Κλίσις	2.1927°	28.963°	28.19°	17.2°
Αναβ.σύνδεσμος	359.4575°	79.3816°	121.90°	97.296°
argument	2.1541°	298.407°	239.51°	271.631°
Αριθ.δορυφόρων			2
διάμετρος	160 km	1300 – 1900 km	~1960×1518×996	874 km
μάζα		~ 4×10^21	(4.2±0.1)×10^21 kg	~5.9×10^20 kg
Μέση πυκνότης		~2 g/cm³	2.6–3.3 g/cm³	0.992 g/cm³
Περίοδος περιστ.			3.9154±0.0002 h	3.17 h
άλβεδον	07	0.8 ± 0.2	0.7±0.1	0.037-0.21
Φαιν μέγεθος		17

• (15760) 1992QB1

Ανεκαλύφθη υπό David C. Jewitt και Jane X. Luu εις Mauna Kea Observatory, Χαβάη.

• (136472)2005FY9

Ανεκαλύφθη υπό Michael E. Brown, Chad Trujillo, David Rabinowitz.  Είναι μετά τον Πλούτωνα δεύτερος σε λαμπρότητα  (m=+17).  Η φασματοσκοποκή ανάλυσις  και το ερυθρό χρώμα αποκαλύπτουν την παρουσία CH4. Θα πρέπει να δημιουργείται ένα λεπτό ατμοσφαιρικό στρώμα  όπως του Πλούτωνος όταν ευρίσκεται εις το περιήλιο.

• 2003EL61

Ανεκαλύφθη υπό J. Ortiz  και M.Brown εις Sierra Nevada Observatory, Ισπανία.  Εντυπωσιάζει με το ωοειδές του μέγεθος, το υψηλό άλβεδο και τους 2 δορυφόρους.  Η  βραχεία περίοδος περιστροφής περί άξονα είναι δυνατόν να οφείλεται εις μια μεγάλη σύγκρουση κατά την οποίαν εδημιουργήθησαν οι συνοδοί του.  Η επιφάνεια καλύπτεται κυρίως από κρυσταλλικό πάγο.

• 20000 Varuna  

Η ονομασία προέρχεται από την μυθολογική Ινδική θεότητα της βροχής. Ανεκαλύφθη υπό R. McMillan (Spacewatch).  Έχει σφαιρικό σχήμα.      

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΦΟΡΕΣ (Resonances)

Η μεγάλη ελκτική επήρεια του Ποσειδώνος έχει ως αποτέλεσμα την δημιουργία βαρυτικών κλειδωμάτων   οπότε τα αντικείμενα της ζώνης Kuiper περιστρέφονται σε συγκεκριμένες κλασματικές περιόδους 3/2, 2/1 κλπ,  ως προς την περίοδο περιφοράς του Ποσειδώνος.    Π.χ  ο Πλούτων εκτελεί 2 περιφορές περί τον ήλιο ,   ο Ποσειδών για το αντίστοιχο χρονικό διάστημα θα περιστραφεί 3 φορές.  Ο λόγος 3/2 ή 2/3 απαντάται σε 200 γνωστά σώματα στην απόσταση ~39,5 α.μ. συμπεριλαμβανομένου και του Πλούτωνος μετά των σεληνών του.      Ο λόγος 2/1  λειτουργεί εις τα  σώματα με   μεγάλους τροχιακούς ημιάξονες ~ 47,7 α.μ, κάπου δηλαδή στα εξωτερικά όρια της ζώνης. Ονομάζονται και twotinos, Πίνακας 3. (Επίσης έχουν εξακριβωθεί οι τροχιακοί συντονισμοί 2/5 (6), 3/4 (7), 3/5 (8), 4/7 (9) ,3/7 (10).)

ΠΙΝΑΚΑΣ 3  ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΑ TWOTINOS (2:1)

ΟΝΟΜΑ	1996TR66	1998 SM165	2002 WC19	2000 JG81
Ημερ.ανακαλ.	8/10/1996	16/9/1998	16/11/2002	6/5/2000
αφήλιον	66.906 AU	65.154	60.093	61.546 AU
περιήλιον	28.656	29.902 AU	35.222	34.172 AU
Μέγας ημιάξων	47.781	47.528 AU	47.657 AU	47.859 AU
εκκεντρότης	0.400	0.371	0.261	0.286
Περίοδος περιφ.	330.28	327.67	329.01	331.15
Μέση τροχ.ταχύτ.	4.13 km/s	4.17 km/s	4.24 km/s
Μέση ανωμαλ.	43.591°	35.495°	305.041°	11.3°
Κλίσις	12.432°	13.515°	9.191°	23.4°
Αναβ.σύνδεσμος	343.070°	183.158°	109.692°	45.9°
argument	308.898°	130.468°	45.322°	170.1°
Αριθ.δορυφόρων			1 (127 km)
διάμετρος	139 km	238 km	400 km	67 km
μάζα	2.8×10^18? kg	1.4×10^19? kg	7.8×10^19? kg
Μέση πυκνότης	2.0? g/cm³	2.0? g/cm³	2.0? g/cm³
Περίοδος περιστ.
άλβεδον	0.10?	0.10?	0.10?	0.09
Φαιν μέγεθος

ΠΙΝΑΚΑΣ 4 ΟΜΑΔΑ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ KBOs

ΟΝΟΜΑ	2002 TX300	1995 SM55	1996 TO66	2003 OP32
Ημερ.ανακαλ	15/10/2002	19/9/1995	12/10/1996	26/7/2003
αφήλιον	48.481 AU	45.905 AU	48.471	47.963
περιήλιον	37.798 AU	37.400 AU	37.952	38.602
Μέγας ημιάξων	43.139 AU	41.653 AU	43.212	43.282
εκκεντρότης	0.124	0.102	0.122	0.108
Περίοδος περιφ.	283.35	268.83	284.06	284.76
Μέση τροχ.ταχύτ.	4.52 km/s	4.60 km/s	4.51 km/s	4.51 km/s
Μέση ανωμαλ	62.175°	315.427°	124.299°	57.925°
Κλίσις	25.856°	27.092°	27.460°	27.189°
Αναβ.σύνδεσμος	324.575°	21.067°	355.236°	182.940°
argument	338.907°	72.287°	240.207°	69.449°
Αριθ.δορυφόρων
διάμετρος	709 km	702 km	330-750 km	666 km
μάζα	1.6–3.7×10^20	3.6×10^20	3.8-44×10^19? kg	3.1×10^20
Μέση πυκνότης	2.0? g/cm³	2.0? g/cm³	2.0? g/cm³	2.0? g/cm³
Περίοδος περιστ.			6.250 h
άλβεδον	>0.19	0.10	>0.04	0.10?
Φαιν μέγεθος

Ο Ποσειδώνιος Τρωικός όμιλος

Άπό τον Μάρτιο 2007 είναι γνωστά 6 μικρά αντικείμενα τα οποία είναι κλειδωμένα εις θέσεις 60° εκατέρωθεν του Ποσειδώνος, ακριβώς ίδια περίπτωση και συμπεριφορά με τον όμιλο του Διός κείμενα σε σημεία ισορροπίας Langrange L4 και L5 (11). Οι μεγάλες κλίσεις (>25°) καταδεικνύουν την ύπαρξη ικανού αριθμού τρωικών αντικειμένων προερχομένων από την ζώνη Kuiper (συντονισμός1/1).
Κατ’ εκτίμησιν > 30% των αντικειμένων της ζώνης Kuiper είναι διπλά ή και πολλαπλά. Το ερώτημα το
οποίο τίθεται είναι τίνι τρόπω τόσον μικρά σώματα με ασθενή βαρυτική έλξη, είναι εις θέσιν να συλλάβουν δορυφορίσκους. Με την επικρατέστερη εξήγηση συμπεραίνεται ότι η βαρυτική έλξις η οποία εξασκείται από πληθώρα άλλων αντικειμένων με παράλληλες τροχιακές φορές τα επιβράδυνε τόσον ώστε να συλλάβει το ένα το άλλο.

Η ΧΗΜΙΚΗ ΣΥΣΤΑΣΙΣ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ

Ενώ οι αστεροειδείς αποτελώνται από πέτρες και σίδηρο, δεν συμβαίνει το αυτό με την ζώνη Kuiper
όπου τα σώματα πρωτίστως συντίθενται από πάγο και μίξη υδρογονανθράκων (όπως CH4, NH4),παρόμοια με αυτή των κομητών. Λόγω της πολύ μεγάλης αποστάσεως, η φασματοσκοπική ανάλυσις πρωτίστως φανερώνει μια μεγάλη χρωματική ποικιλία από το γκρί έως το βαθύ κόκκινο, γεγονός προυποθέτον την άφθονη επιφανειακή παρουσία εκεί παγωμένων υδρογονανθράκων και μεθανίου.

Παγωμένο νερό έχει εντοπισθεί στον 1996TO66, 2000EB173 και 2000WR106. Επίσης κρυσταλλωμένο νερό και αμμωνία στον 50000 Quaoar, γεγονός το οποίον υποδηλώνει ότι η επιφάνειά του έχει υποστεί μεταβολές.

ΜΑΖΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΜΕΓΕΘΩΝ

Αν και η ζώνη Kuiper έχει μεγάλη έκταση, έν τούτοις η συνολική της μάζα είναι σχετικώς μικρή, ανερχομένη μόλις είς το 1/10 της γής, μικρός αριθμός ο οποίος δεν συμφωνεί με τους μαθηματικούς υπολογισμούς όπου το συνολικό άθροισμα ισούται με ~30 γήινες μάζες. Πού ευρίσκεται το έλειμμα >99% ; Το πρόβλημα «ξεκαθαρίσματος» παραμένει μυστήριο, όμως είναι δυνατόν να ζητεί την λύση του στις επαναλαμβανόμενες βίαιες συγκρούσεις σωμάτων >100 χλμ. (από την π.χ βαρυτική διέλευση ενός αστέρος). Τα αντικείμενα μετετράπησαν εις σκονισμένους κόκκους, οι οποίοι τελικώς απεμακρύνθησαν υπό το καθεστώς της πιέσεως της ηλιακής ακτινοβολίας.

Ο ΣΚΕΔΑΖΟΜΕΝΟΣ ΔΙΣΚΟΣ (Scattered disc ) ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ

Αρκετά έξω από την κυρία ζώνη και εις απόσταση έως ~100 α.μ. υφίσταται ένας δακτύλιος εξ αραιών συντριμμιών τα οποία περιφέρονται εις ελλειπτικές τροχιές μεγάλων εκκεντροτήτων όπως και κλίσεων ως προς το επίπεδο του ηλιακού συστήματος. Πλείστες όσες προσομειώσεις καταδεικνύουν ότι τα KBOs και SDOs εσχηματίσθησαν στην κυρία ζώνη κομητών κατά πρώτον, ενώ κατόπιν οι βαρυτικές επιδράσεις κυρίως του Ποσειδώνος τα εξακόντισαν αμφότερα εις εξωτερικές σπειροειδείς τροχιές, άλλα με σταθερότητα (KBOs), και άλλα σε ασταθείς τροχιές όπου τελικώς προέκυψε ο σκεδαζόμενος δίσκος, μέλος του οποίου είναι και ο μικρός πλανήτης Έρις (Πίνακας 5), μεγαλυτέρα σε διαστάσεις και από τον Πλούτωνα.

Επίσης η περίπτωσις της Sedna (Πίνακας 6) με το μακρυνό της αφήλιον (>900 α.μ.) δημιουργεί υποψίες ότι προέρχεται από το νέφος Oort ομού μετά του (87269) 2000 OO67 (αφήλιον >1020 α.μ.). (SDOs με ιδιάζουσες τροχιές 1999 TD10 η μεγάλη του εκκεντρότης (~0.9), έχει ως αποτέλεσμα να πλησιάζει την τροχιά του Κρόνου. 2002 XU93 έχει το μεγαλύτερο γνωστό i (~78°) 2004 XR190 κυκλική τροχιά, αλλά με μεγάλη κλίση.)

Αντιπροσωπευτικά SDOs εκθέτονται εις τον πίνακα 5.

ΠΙΝΑΚΑΣ 5  ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΑ SDOs

ΟΝΟΜΑ	ΕΡΙΣ	2004 XR190	1996 TL66	1995 TL8
Ημερ.ανακαλ	21/10/2003	11/12/2004	9/10/1996	15/10/1995
αφήλιον	97.56	61.783	130.774	64.462
περιήλιον	37.77	52.316	35.029	40.016
Μέγας ημιάξων	67.6681	57.050	82.901	52.239
εκκεντρότης	0.44177	0.083	0.577	0.234
Περίοδος περιφ	557 years	430.91	754.83	377.57
Μέση τροχ.ταχύτ	3.436 km/s	3.94 km/s	2.98 km/s	4.06 km/s
Μέση ανωμαλ	197.63427°	259.042°	1.971°	33.6°
Κλίσις	44.187°	46.746°	24.018°	0.2°
Αναβ.σύνδεσμος	35.8696°	252.369°	217.798°	260.7°
argument	151.4305°	289.910°	184.699°	83.4°
Αριθ.δορυφόρων	1			1
διάμετρος	2400-2500 km	425–850 km	~575 ±115 km	~350 and ~160 km
μάζα	(1.67 ±0.02)×10^22 kg	0.6–4.8×10^20 kg	2.6?×10^20	~4.5 and ~0.4 ×10^19 kg
Μέση πυκνότης		1.5? g/cm³	2.0 g/cm³	2.0 g/cm³
Περίοδος περιστ	> 8 h?
άλβεδον	0.86 ± 0.07	<0.25?	0.10?	0.10?
Φαιν μέγεθος	18.7

• ΕΡΙΣ (νάνος πλανήτης)

Ανεκαλύφθη διαδοχικώς υπό των M. E. Brown (Palomar obs), C. A. Trujillo, D. L. Rabinowitz.  Η τελική ονομασία προέρχεται από την αρχαία θεά των διαφωνιών, Έριδα.  Είναι μεγαλύτερη κατά 4-8% από τον Πλούτωνα (2397 χλμ.) και 27 φορές ογκωδέστερη κατασσόμενη μεταξύ των νάνων πλανητών.  Οι υπέρυθρες παρατηρήσεις αποκαλύπτουν εκεί την επιφανειακή παρουσία παγωμένου στρώματος CH4 όπως εις τον Πλούτωνα και Τρίτωνα.  Ως προς το χρώμα η Έρις εμφανίζεται σχεδόν γκρί.  Ο δορυφόρος της Έριδος Δυσνομία ανεκαλύφθη το 2005 (10/9, Keck obs-Hawai).

• 2004 XR190

Ανεκαλύφθη υπό Lynne Jones (Canada-France-Hawaii Telescope ). ΄Εχει τροχιά με μεγάλο i=47° με σχεδόν κυκλική μορφή, επακόλουθα μιάς αγνώστου βαρυτικής ανακατωσούρας στον σκεδαζόμενο δίσκο. (2004 XR190 wikipedia)

• 1996 TL66

Ανεκαλύφθη υπό DavidJewitt, JaneLuu, Jun Chen. (1996 TL66 wikipedia)

• 1995 TL8

Ανεκαλύφθη υπό A. Gleason (Spacewatch).  Την 5/10/2005 (HST) ευρέθη ένας συνοδός με μάζα το 10% του πρωτεύοντος. (1995 TL8 wikipedia)

ΠΙΝΑΚΑΣ 6 SEDNA

	90377
Ημερ.ανακαλ.	14/11/2003
αφήλιον	975.56 AU
περιήλιον	76.156 AU
Μέγας ημιάξων	525.86
εκκεντρότης	0.855
Περίοδος περιφ.	12,059.06 years
Μέση τροχ.ταχύτ.	1.04 km/s
Μέση ανωμαλ.	357.457°
Κλίσις	11.934°
Αναβ.σύνδεσμος	144.514°
argument	311.123°
Αριθ.δορυφόρων
διάμετρος	1,180–1,800 km
μάζα	8.3×10^20–7.0×10^21kg
Μέση πυκνότης	2.0? g/cm³
Περίοδος περιστ.	0.42 d (10 h)
άλβεδον	>0.2?
Φαιν μέγεθος	20.4 (Perihelic)

Sedna

• Ανεκαλύφθη υπό M. Brown (Samuel Oschin telescope). Η ονομασία Sedna προέρχεται από μια θεά των θαλασσών της μυθολογίας των Εσκιμώων η οποία ζει κάτω από τον παγωμένο βυθό του Αρκτικού ωκεανού. Η  Sedna ευρίσκεται έξω από την ζώνη Kuiper ,η δε απόστασίς της από τον ήλιο είναι το 1/10 αυτής του Νέφους του Oort ,δημιουργώντας υποψίες ότι πρέπει να ανήκει εις μια διαφορετική ομάδα ουρανίων σωμάτων. Αρχικώς υπετέθη οτι  ανήκει εις κάποιο εξωτερικό τμήμα του Νέφους Oort πιθανώς λόγω αποκλίσεως της τροχιάς της. Ως πιθανή δε αιτία αναφέρεται η διασταύρωσις της τροχιάς της με ένα ογκώδες σώμα.    Η επιφάνεια της  Sedna είναι κοκκινωπή. Το χρώμα αυτό οφείλεται στη διάσπαση λόγω ραδιενεργείας των υλικών τα οποία ευρίσκονται εις την επιφάνειά της.  Εκτιμάται δε, ότι απαντάται συχνά εις παρόμοια σώματα.

Όσον αφορά την ομάδα των Κενταύρων, πιστεύεται ότι είναι αντικείμενα SDOs τα οποία εξέφυγαν κατευθυνόμενα εις τα ένδον του ηλιακού συστήματος (κυρίως μεταξύ Κρόνου & Ουρανού) .

Ετέρα κατηγορία αποτελούν τα τροχιακώς αποκομμένα SDOs Scattered-Extended objects. Έχουν περιήλια πολύ μακρύτερα του Ποσειδώνος, αλλά με πολύ απομακρυσμένα αφήλια (Sedna) σε διαχωρισμό από τα Extended scattered disc E-SDO με βραχύτερα αφήλια (Τυπικά παραδείγματα 2000 CR105 (αφήλιον 393.8 α.μ. -περιήλιον 44,1 α.μ.) , 2004 VN112 (αφήλιον 61,783 α.μ. – περιήλιον 52,316 α.μ.)).

Οι επικρατέστερες εικασίες περί των τροχιών αυτών υποθέτουν

α) βαρυτική διατάραξη από τυχόν διερχόμενο αστέρα

β) από ένα άγνωστο μεγάλο πλανήτη ή

γ) από έναν υποτιθέμενο συνοδό του ηλίου.

ΑΛΛΕΣ (ΕΞΩΗΛΙΑΚΕΣ) ΖΩΝΕΣ KUIPER

Έως προσφάτως (2006) έχουν αναγνωρισθή παρόμοιες ζώνες Kuiper σε 9 αστέρες. Διαχωρίζονται σε δύο κατηγορίες Οι ευρείες ζώνες με τυπικές διαμέτρους ~ 50 α.μ. και οι στενές (όπως η ημετέρα) διαμέτρων 20-30 α.μ. σχετικώς με ασαφή όρια. Ειδικές φωτογραφίεςτου διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble με κορωνογράφο (μαύρο κυκλικό πέτασμα το οποίο σκεπάζει την λάμψη του κεντρικού αστέρος) αποκαλύπτουν σε ανφάς και προφίλ την ύπαρξη παρομοίων ζωνών (HD139664, HD53143).

ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΟΠΛΟΙΟ ΝΕΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ ( NEW HORIZONS )

Η ιστορία για την NASA είναι αρκετά παλαιά. Εάν ενθυμηθούμε την ανοησία των τεχνικών & επιστημόνων του voyager 1 , το έτος 1980 (12/11ου) κατά το ραντεβού με τον Κρόνο όπου είχε την χρυσή ευκαιρία να επιταχύνει προς συνάντηση με τον Πλούτωνα στα επόμενα έτη, το έστριψαν τελικώς προς τον Τιτάνα. Έν πάσει περιπτώσει όμως η αποστολή Pluto express η οποία κατόπιν έλαβε την
ονομασία NEW HORIZONS αντιπροσωπεύεται από το ταχύτερο διαστημικό όχημα πού πέταξε ποτέ. Την 19/1/2006 (19,00,000ωρα UTC) ανεχώρησε απ’ευθείας με πρώτο προορισμό την καρδιά του
Πλουτωνείου συστήματος στις 14/6/2015. Εν συνεχεία αλλάζοντας πορεία κατά συνθήκες, θα προσεγγίσει άλλα 2-3 αντικείμενα της ζώνης (άγνωστα μέχρι στιγμής) έως το 2020. Με την εκτόξευση (πύραυλος φορέας Atlas V551 ύψους 59,7μ ) το βάρους 575 kgr διαστημόπλοιο ανέπτυξε την ιλιγγιώδη ταχύτητα των 21 χλμ/δευτ. (47.000 μίλια/ω) διασχίζοντας την απόσταση γής-σελήνης μόλις σε 9 ώρες ! 405 ημέρες μετά (τέλη Φεβρουαρίου 2007) επιτάχυνε συν 4 χιλ/δευτ με το πολύ χρήσιμο gravity assist του πλανήτου Διός προσεγγίζοντάς τον στα 2,27 εκατ.χλμ. (από το κέντρο του). Την ώρα κατά την οποία γράφεται αυτή η σελίδα και 893 ημέρες από την αναχώρησή της, η διαστημοσυσκευή με τα «σοφιστικέ» όργανα έχει διέλθει την τροχιά του Κρόνου ευρισκομένη στην απόσταση των 9,22 α.μ. από την γή. Εν αναμονή λοιπόν των γεγονότων !

Η αστροεφημερίδα της Έριδος έτους 2011 για intervals 15 ημερών

DATE            R.A                DEC       mag    phase             | ang.   CONST ======================================================== | 2011  01  01 |   01  37  46 | -04  20  54 | 18.65 | 1.000 |   nan | 100.15 | Cetus | 2011  01  15 |   01  37  42 | -04  18  37 | 18.65 | 1.000 |   nan |  86.27 | Cetus | 2011  02  01 |   01  37  48 | -04  14  51 | 18.66 | 1.000 |   nan |  69.53 | Cetus | 2011  02  15 |   01  38  02 | -04  11  08 | 18.66 | 1.000 |   nan |  55.92 | Cetus | 2011  03  01 |   01  38  22 | -04  07  03 | 18.67 | 1.000 |   nan |  42.60 | Cetus | 2011  03  15 |   01  38  47 | -04  02  49 | 18.67 | 1.000 |   nan |  29.85 | Cetus | 2011  04  01 |   01  39  24 | -03  57  46 | 18.67 | 1.000 |   nan |  16.75 | Cetus | 2011  04  15 |   01  39  56 | -03  53  54 | 18.67 | 1.000 |   nan |  13.70 | Cetus | 2011  05  01 |   01  40  33 | -03  50  06 | 18.67 | 1.000 |   nan |  22.86 | Cetus | 2011  05  15 |   01  41  04 | -03  47  26 | 18.67 | 1.000 |   nan |  34.54 | Cetus | 2011  06  01 |   01  41  37 | -03  45  13 | 18.66 | 1.000 |   nan |  49.73 | Cetus | 2011  06  15 |   01  41  58 | -03  44  18 | 18.66 | 1.000 |   nan |  62.50 | Cetus | 2011  07  01 |   01  42  15 | -03  44  17 | 18.66 | 1.000 |   nan |  77.23 | Cetus | 2011  07  15 |   01  42  23 | -03  45  08 | 18.65 | 1.000 |   nan |  90.19 | Cetus | 2011  08  01 |   01  42  22 | -03  47  09 | 18.64 | 1.000 |   nan | 105.98 | Cetus | 2011  08  15 |   01  42  13 | -03  49  29 | 18.64 | 1.000 |   nan | 119.01 | Cetus | 2011  09  01 |   01  41  53 | -03  52  53 | 18.63 | 1.000 |   nan | 134.77 | Cetus | 2011  09  15 |   01  41  30 | -03  55  56 | 18.63 | 1.000 |   nan | 147.46 | Cetus | 2011  10  01 |   01  40  59 | -03  59  24 | 18.63 | 1.000 |   nan | 160.59 | Cetus | 2011  10  15 |   01  40  28 | -04  02  11 | 18.63 | 1.000 |   nan | 166.52 | Cetus | 2011  11  01 |   01  39  51 | -04  04  56 | 18.63 | 1.000 |   nan | 158.48 | Cetus | 2011  11  15 |   01  39  21 | -04  06  29 | 18.63 | 1.000 |   nan | 146.36 | Cetus | 2011  12  01 |   01  38  52 | -04  07  16 | 18.63 | 1.000 |   nan | 131.16 | Cetus | 2011  12  15 |   01  38  32 | -04  06  59 | 18.64 | 1.000 |   nan | 117.45 | Cetus | 2012  01  01 |   01  38  17 | -04  05  26 | 18.64 | 1.000 |   nan | 100.62 | Cetus

Ephemeris computed by Dominic Ford, 03 July 2011.

ΕΙΝΑΙ Ο ΠΛΟΥΤΩΝ ΕΝΑΣ ΓΙΓΑΝΤΙΑΙΟΣ ΚΟΜΗΤΙΚΟΣ ΠΥΡΗΝ ;

Θα ήταν δυνατόν ο Πλούτων να ανέλαμπε ως ο λαμπρότερος κομήτης της ιστορίας φωτίζοντας όλο τον ουρανό εάν υποθετικά διήρχετο εντός της τροχιάς του Άρεως; Η συμπεριφορά και οι φυσικές διαδικασίες είναι οι ίδιες με αυτές των κομητικών πυρήνων και οι διαστάσεις του είναι ~100 φορές μεγαλύτερες, η δε ταχύτης του εκτινασσομένου υλικού 100-1000 φορές μεγαλύτερη. Είναι ένα εύλογο ερώτημα το οποίο γενικεύεται σε όλα τα μεγάλα μέλη της ζώνης Kuiper.

Η πολύ μικρή έντασις της ταχύτητος διαφυγής (1/16 της γηίνης) στην επιφάνεια του Πλούτωνος δημιουργεί υποψίες ότι το CO, CH4 και ρίζες N+ θα διαφεύγουν στο διάστημα εκπέμποντας κομητικό υλικό με ρυθμούς διαφυγής 50-500 kgr/sec. Η απάντησις έγκειται φυσικά στον βαθμό αλληλεπιδράσεως των σωματιδίων του ηλιακού ανέμου με τα εν λόγω αέρια. Τον Ιούλιο 2015 αναμένεται να διέλθει από την καρδιά του Πλουτωνείου συστήματος το διαστημόπλοιο «Νέοι Ορίζοντες» εφοδιασμένο με λεπτομερέστατα όργανα με τα οποία σύν τοίς άλλοις θα δώσει την απάντηση. Οι δύο βασικοί παράγοντες είναι ο βαθμός διαφυγής των αερίων της Πλουτώνειας ατμόσφαιρας στο διάστημα σε συνδυασμό με το υπάρχον (;) μαγνητικό πεδίο. Αν και ο ηλιακός άνεμος σε απόσταση >30 α.μ είναι αρκετά ασθενής, εν τούτοις είναι δυνατόν να δημιουργηθεί εκεί μια μαγνητόσφαιρα ή μαγνητική «φυσαλλίδα». Εάν ο ρυθμός της αποδράσεως των διαφευγομένων αερίων μετρηθεί μεγαλύτερος από 50 kgr/sec ή 2 Χ 1027 μόρια/sec, τότε ο Πλούτων ομοιάζει με κομήτη. Αντιθέτως εάν είναι μικρότερος, τότε τα ηλιακά σωματίδια τουλάχιστον δημιουργούν ένα υποτυπώδες στρώμα ιονόσφαιρας γύρω από τον πλανήτη..

Κατά κανόνα όμως, τα διαφεύγοντα αέρια κάτω από την επίδραση της υπεριώδους ακτινοβολίας ιονίζονται δημιουργώντας μία μορφή «ουράς» με διεύθυνση πίσω από τον πλανήτη, το μήκος της οποίας βεβαίως διακυμαίνεται από την μορφή της τροχιάς του Πλούτωνος.

Το διαστημόπλοιο «Νέοι Ορίζοντες» με 2 όργανά του, το SWAP (Solar Wind Around Pluto ),θα μετρήσει το ποσόν της διαταράξεως του ηλιακού ανέμου και το PEPSSI (Pluto Energetic Particle Spectrometer Science Investigation). ανιχνεύοντας τον βαθμό ιονισμού των διαφευγομένων αερίων.

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

(1). Είναι αντιπροσωπευτικοί οι κάτωθι Κένταυροι
1.1999 XS35 Έχει την μεγαλύτερη γνωστή e=0.947 με αποτέλεσμα να εισέρχεται εντός της γήινης τροχιάς στο περιήλιο (0.94 AU), ενώ το αφήλιο είναι πέραν του Ποσειδώνος>34 AU
2. 2005 VB123. Έχει κυκλική τροχιά e<0.01.
3. 2001 XZ255 Έχει το μικρότερο i<3°.
4. Τά μεγαλύτερα i >70°, έχουν ο Δαμοκλής, 2007 DA61, 2004 YH32
5. Ανάδρομα i<120° περιφέρονται οι 2005 JT50 και Διορέτσα 20461.

(2). CCD( charge-coupled device) μια πολύ μικρή πλάκα επάνω στην οποία ευρίσκονται διατεταγμένα έως και μερικά εκατομμύρια στοιχεία ενός ημιαγώγιμου υλικού ευαισθήτου στο φως (συνήθως από πυρίτιο) και χρησιμεύει για τη λήψη ειδώλων (φωτογραφιών και video). Όταν ο ανιχνευτής εκτίθεται σε μια φωτεινή πηγή, σε καθένα απ’ αυτά τα στοιχεία απελευθερώνονται ηλεκτρικά φορτία (ηλεκτρόνια) σε ευθεία αναλογία με τα φωτόνια τα οποία πίπττουν επάνω στο στοιχείο. Μετά από την έκθεση στο φως, ο αριθμός των συγκεντρωμένων ηλεκτρονίων στο κάθε στοιχείο καθορίζει τη φωτεινότητα του αντιστοίχου σημείου επάνω στο μόνιτορ του Η/Υ με το οποίο είναι συνδεδεμένος ο ανιχνευτής CCD Έτσι η φωτογραφημένη εικόνα ανασυντίθεται σημείο προς σημείο στην οθόνη.

(3). διάμετρος 160 χλμ, e=0,0654, αφήλιον 46.5925 AU.περιήλιον 40.8754 AU

(4). κομητικός πυρήν.

(5). με το νέο τηλεσκόπιο Pan-STARRS (Panoramic Survey Telescope And Rapid Response System) ανοίγματος 1,8 μ αλλά με εύρος πεδίου 3°! – 1,4 δισεκατομμ.pixels/εικόνα, υπολογίζεται να εντοπισθούν τουλάχιστον 100.000 Τρωικοί αστεροειδείς της οικογενείας Διός, (έναντι 1800 γνωστών),
τουλάχιστον 20.000 αντικείμενα Kuiper, χιλιάδες μέλη Τρωικών ομίλων Κρόνου-Ουρανού-Ποσειδώνος, όπως και μεγάλος αριθμός Κενταύρων και κομητών.

(6) (84522) 2002 TC302, (26375) 1999 DE9 (38084) 1999 HB12 (60621) 2000 FE8 (69988) 1998 WA31 (119068) 2001 KC77

(7) (15836) 1995 DA2

(8) (126154) 2001 YH140

(9) (119070) 2001 KP77, (118698) 2000 OY51

(10) (95625) 2002 GX32

(11) 2001 QR322 2004 UP10 2005 TN532005 TO74 2006 RJ103 2007 RW10

ΧΡΗΣΙΜΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. ^ Dutch requests. Retrieved on 2007-06-01.
2. ^ S. ALAN STERN (1997). Collisional Erosion in the Primordial Edgeworth-Kuiper Belt and the Generation of the
30–50 AU Kuiper Gap. Geophysical, Astrophysical, and Planetary Sciences, Space Science Department, Southwest
Research Institute. Retrieved on 2007-06-01.
3. ^ a b c d e f g Audrey Delsanti and David Jewitt. The Solar System Beyond The Planets. Institute for Astronomy,
University of Hawaii. Retrieved on 2007-03-09.
4. ^ David Jewitt. Kuiper Belt Page. Retrieved on 2007-10-15.
5. ^ a b c d e Harold F. Levison, Luke Donnes (2007). “Comet Populations and Cometary Dynamics”, in Lucy Ann Adams
McFadden, Lucy-Ann Adams, Paul Robert Weissman, Torrence V. Johnson: Encyclopedia of the Solar System, 2nd,
Academic Press, 575–588. ISBN 0120885891.
6. ^ Craig B. Agnor & Douglas P. Hamilton (2006). Neptune’s capture of its moon Triton in a binary-planet
gravitational encounter. Nature. Retrieved on 2006-06-20.
7. ^ Gérard FAURE (2004). DESCRIPTION OF THE SYSTEM OF ASTEROIDS AS OF MAY 20, 2004. Retrieved on
2007-06-01.
8. ^ What is improper about the term “Kuiper belt”? (or, Why name a thing after a man who didn’t believe its
existence?). Retrieved on 2007-06-20.
9. ^ John Davies (2001). Beyond Pluto: Exploring the outer limits of the solar system. Cambridge University Press, xii.

Γιάννης Κολιόπουλος (2009)